Dag 6: Weeshuis

Uiteraard houden we u ook na dag 5 graag op de hoogte van onze belevenissen. Na een heerlijk ontbijt, waarbij Sabrina voor het eerst op tijd, en Tom voor het eerst te laat was, zijn we vertrokken naar het weeshuis met kinderen van 0-3 jaar. Dit weeshuis kenmerkt zich niet zozeer door financiële, als wel door geestelijke armoede; er zijn vijftig medewerkers voor zeventig weeskinderen, waarbij het weeshuis liever niet wil dat kinderen worden afgestaan voor adoptie omdat dat ten koste gaat van de werkgelegenheid in het weeshuis. Ook konden we niet zien dat de medewerksters plezier hadden in hun werk en dat ze alleen telkens de kinderen corrigeerden in plaats van dat ze liefde en warmte uitstraalden. Triest om te zien! We kregen een snelle rondleiding en het werd ons niet echt toegestaan om lang ergens te blijven kijken. In de kamer waar de baby’s lagen kregen we daarentegen wel wat meer tijd en ruimte om ons te verwonderen. Het raakte ons diep dat er zo veel kinderen en baby’s zonder ouders zijn of dat ze door hun ouders zijn verstoten. Sommige baby’s zijn zelfs op de stoep van het weeshuis achtergelaten. Nadat we de cadeautjes hadden overhandigd (veel gebreide spullen van ‘de breierij’, kleding, speelgoed en spelletjes) vertrokken we weer naar ons verblijf. We hadden na de lunch even tijd om ‘wifi te tappen’. Tom was in een spontane bui en trakteerde iedereen op ijsjes. (Dat geld moet hij dus nog aan Theo terug betalen :-)). Vervolgens hebben we Slavik geholpen met het verhuizen van een deel van de inboedel naar zijn nieuwe huis, dat aan de kerk is aangebouwd . Met name de biljarttafel (wat predikanten al niet op zolder hebben staan!) was een vreselijk karwei! Het trapgat bleef niet geheel schadevrij, maar ach…het huis was toch al verkocht ;-)
Voor het avondeten hebben we nog wat acrobatische toeren uitgehaald. ’s Avonds konden we de return van de wedstrijd Oekraïne - Nederland niet spelen vanwege wateroverlast. Daarom konden we een extra lange bijbelstudie doen waarbij ook Oekraïense jongeren aanschoven. We hebben weer een ontzettend gave dag gehad met ontzettend gave mensen. Uiteraard afgesloten met goede gesprekken bij het kampvuur.
We hadden het nog volgens ons nog niet eerder verteld, maar we hebben - net als vorig jaar - met elkaar afgesproken dat deze reis alcohol- en rookvrij is. Omdat dit land enorm veel verslaving kent leek het goed om iets anders uit te stralen.

Tot morgen! Theo en Tommeke