Dag 9 & 10: Terugreis

‘Goedemorgen, goedemorgen, goedemorgen zonneschijn. Mens wat kijk je weer gezellig, een beetje lachen doet geen pijn!’ Zo klonk de wekker van Rola iedere morgen, gister om 06.30. Rond de klok van 7 zaten we weer gezellig met zijn allen aan de ontbijttafel.
Daarna hebben we alle bagage in de busjes geladen, de kamers schoon gemaakt en uitgebreid afscheid genomen van de dominee, zijn vrouw, zijn zonen en alle andere Oekraïeners.
De ‘chick’ van Marijn hield het niet meer droog, wat een love feeling! Na een laatste bagage- en buddycheck, vertrokken we met dubbele gevoelens naar Hongarije. In Hongarije kregen we te maken met noodweer terwijl wij weg reden met de zon, een strak blauwe lucht en 40 graden. Het noodweer overleefd, kwamen we in Oostenrijk aan en als snel reden we in ons buurland Duitsland. Uiteraard zijn er een aantal ‘dingetjes’ gebeurd onderweg, zoals Carla die plotseling op haar rem trapt waardoor haar zusje Alice al slapend van de achterbank wordt afgedonderd. Marijn die iets te veel koekkruimels over Sabrina heen gooit terwijl ze slaapt en ze rustig afwachten tot ze wakker wordt. Arme Tommeke die gestoken was in zijn lip door een onbekend beest, Peter die na de reis ineens een snorretje had terwijl hij dat zelf niet doorhad en Theo die als een bezetene op de kop voor Alice hangt toen zij sliep.
Rond 19.30 kwamen we aan bij het hotel waar we die nacht zouden overnachten. Een half uur later waren we ingecheckt, hadden we onze spullen op de kamers gelegd, waren we opgefrist na een dag rijden en gingen we weer naar beneden om vervolgens wat met z’n allen te eten in de stad. Totdat één van de banden van de auto’s lek was en deze vervangen moest worden. Toen de mannen, René, Lennart, Robin en Theo, aan het sleutelen waren, gingen andere hun tijd opvullen door over te gooien met de rugby. Van het één kwam het ander en belandde de rugby op het dak. Het was een mooie worp van Marijn maar net iets te hoog en te hard. Het dak was niet heel stevig dus stuurde we Alice naar boven. Zo dapper als ze was klom ze naar boven met behulp van wat andere. De rugby was al snel weer beneden, alleen Alice niet. Na een paar keer over het dak te hebben gelopen, op zoek naar een goed stevig punt, is het haar eindelijk gelukt om zich te laten vallen in de armen van de groep. Een eenheid vormen stond deze week natuurlijk centraal, ook in deze kleine dingetjes.
Uiteindelijk zaten we om 21.30 aan de tafel in een restaurant en hadden we even later een goed bord vol voor onze neuzen staan. De één schnitzel met patat en de andere varkenshackseln met knüdel. Toen we allemaal waren uitgegeten en gedronken, gingen we rond een uur of 23.00 weer terug naar het hotel. We waren allemaal gesloopt dus iedereen was snel vertrokken, wat niet moeilijk was met zulke heerlijke bedden en een warme douche! Het was een vermoeiende maar weer een hilarische dag. :)

De volgende morgen ging de wekker gelukkig iets later, rond 07.00. Om 07.45 zaten we aan het ontbijt in het hotel. Daarna werden de spullen weer gepakt en in de auto geladen. De planning was om 08.30 te vertrekken en dat was gelukt. De verwachtingen zijn dat we rond 17.00 weer arriveren in Zeewolde, bij De Schuilhof.

Wij willen iedereen heel erg bedanken die ons tijdens deze reis hebben gevolgd via Facebook, ons hebben gesponsord, ons hebben gesteund en voor ons hebben gebeden. We hebben allemaal een geweldige tijd gehad, voor de één zwaarder dan voor de ander maar uiteindelijk hebben we als een groep de dingen verricht die we in Oekraïne wilde verrichten en waren de kinderen en mensen daar weer ontzettend blij met ons. Het waren gezellige en zeer leerzame dagen waar we met trots op terug kunnen kijken.

Veel liefs van Alice & Sabrina.
Tot straks! ;)